words are combing my inner self..

WORDS ARE COMBING MY INNER SELF… WHERE IS MY INNER SELF YOU THINK?

‘One dwells in the language’ Lacan

According to Lacan, one reflects on their reality with metaphors stacked on top of each other. Consciousness manifests itself only in language, which can only be grasped through the mediation of a societal-consensual institutions. You cannot expel language from consciousness, otherwise “thought” would not be possible. Is there a thought without language? Countless words and phrases that take us from our childhood to this day can also can bring us to light as well as dark. If so, can our broken pieces and the effort of these pieces to exist in society connect us to each other while alienating us from ourselves?

Through this series, I strive to reveal the dark and frightful prison of language and its ramifications. To dare the sympathy of looking at any layer of what is occurring collectively.

In the final analysis, can we experience great silence by uniting in one womb?

KELİMELER YOKLUYOR İÇİMİ… İÇİM NERESİ SENCE?

İnsan dilde ikamet eder. ‘ Lacan’

Lacan’a göre insan kendi gerçekliğini üst üste yığılan metaforlarla düşünür. Bilinç kendini ancak dilin yani toplumsal-uzlaşımsal bir kurumun dolayımıyla ele alabilir. Dili bilinçten atamazsınız, çünkü bu durumda bir “düşünce” mümkün olamaz. Dilden arınmış bir düşünce var mıdır? Bizi çocukluğumuzdan alıp bu güne getiren sayısız söz cümle karanlığa da aydınlığa ulaştırabilir. Öyle ise kopan parçalarımız ve bu parçalarımızın toplum içerisinde var olma çabası bizi kendimize yabancılaştırırken bizi birbirimize bağlayabilir mi?

Bu seride de bizlere dayatılan, yaşatılan şahit olduğumuz karanlık ve korku dolu dil hapishanesi ve sonuçlarını, bilinçaltı edimlerini ve bu karanlık dili görünür bir hale getirmek istedim. Yaşanan ne ise onun herhangi bir katmanına beraber bakmanın duygudaşlığına cesaret etmek.

Son tahlilde bir rahimde birleşerek büyük bir susuş yaşayabilir miyiz?